Farewell to Socrates

Socrates’e Veda

Her yeni yıl geldiğinde yeni planlar, yeni hayaller kurulur genellikle. Kendi adıma bu hayallerini kurduğum şeyleri gerçekleştirdiğim bir yıl henüz olmadı. Ama hayalini kurmak bile güzel. Hayal kurmanın bu topraklarda büyük bir günah olduğunu bilmeyen yoktur sanırım. Çünkü senin hayatının çerçevesi başkaları tarafından çizilmiş, elindeki ile idare et, itaat et, şükür et sözleri ile geleceğe baştan ket vurulur. İşte hayal dünyasına bir katkıda bulunan, bu dünyanın genişlemesine ve gerçekleşmesine yardımcı olan, merak ettiklerimi fazlasıyla karşılayan bir dergiye naçizane veda bu yazı. Bir dergiye nasıl veda edilir bilmem. Aslında veda etmeyi de bildiğim söylenemez ama Socrates Dergi için bir kaç kelime etmezsem olmaz.

İlk okuduğum sayıdan son sayıya kadar her zaman gıpta ile baktım dergiye. Her bir yazı, her bir çizim, her bir röportaj için “keşke ben yapsaydım”, “keşke benim de imzam olsaydı” şeklindeydi. Dergi her zaman adına yakışan işlere imza attı. İçinde bulunduğu coğrafyada gereğinden uzun ve Socrates olarak kalmayı başardı. Okuyucusuna her koşulda sadık ve samimiydi. İşin en güzel tarafı bu, hiç değişmedi. Dergiden doğan YouTube kanalı bile bu geleneği sürdürdü. Her ay dergi mesaisine bir fotoğraf karesi ile tanık olmayı bile özleyeceğim. Dergi sayesinde eşsiz insanları takip etmeye başladım. Başta İlhan abi olmak üzere takip etmekten, yazılarını okumaktan keyif aldığım bir çok ismi tanıdım. Evet bir dergiyi satın alabilirsiniz ama size kattığı maddi manevi hisleri, bilgi birikimini, o yaşattığı hazzı parayla satın alamazsınız. Socrates Dergi’nin köklerinin çok sağlam olduğu söylemeye gerek yok, elbet bir yerlerde tekrar filizlenecek.

Dergide içerik üretenler, katkıda bulunanlar kadar derin etkilenmemiş olabilirim, bunu kıyaslamak da yanlış bence ama Pablo Neruda’nın dediği gibi “…Üstad, şiir yazanın değil ihtiyacı olanındır. Benim o şiirlere ihtiyacım vardı” İşte Socrates Dergi de bizim ihtiyacımız olandı ve hep öyle kalacak. Ne kadar teşekkür etsem hep yarım ne kadar övsem az kalır. Her şey için ama her şey için çok teşekkürler.

Son söz hayat mottomuz, derginin isim babası Doktordan geliyor;

Güzellik önce gelir. Zafer onu takip eder. Asıl mühim olan ise hazdır. “Doktor Socrates”